اقتصاد مالی
غلامرضا کشاورز حداد؛ ایمان شریفی
چکیده
نسبت «ارزش دفتری بر ارزش بازار» به عنوان یک متغیر غیر‌عادی در ادبیات مالی شناخته میشود. این متغیر قدرت توضیحدهندگی بالایی در پیش‌بینی بازدهی شرکت‌ها در بازارهای سرمایه دارد. با این حال، درک چرایی قدرت توضیحدهندگی آن همچنان محل بحث است. در این پژوهش، ما به دنبال ارائه تبیینی از قدرت توضیحدهندگی نسبت «ارزش دفتری ...
بیشتر
نسبت «ارزش دفتری بر ارزش بازار» به عنوان یک متغیر غیر‌عادی در ادبیات مالی شناخته میشود. این متغیر قدرت توضیحدهندگی بالایی در پیش‌بینی بازدهی شرکت‌ها در بازارهای سرمایه دارد. با این حال، درک چرایی قدرت توضیحدهندگی آن همچنان محل بحث است. در این پژوهش، ما به دنبال ارائه تبیینی از قدرت توضیحدهندگی نسبت «ارزش دفتری بر ارزش بازار» در توضیح بازدهی سالانه داده‌های مقطعی سهم‌های حاضر در بورس اوراق بهادار تهران هستیم. ارزش دفتری را می‌توان به دو بخش «سود انباشته» و «سرمایه مشارکت شده» با معنای اقتصادی متفاوت برای استفادهکنندگان از صورتهای مالی، تفکیک کرد. پرسش اصلی این است که آیا نسبت «ارزش دفتری بر ارزش بازار» توانایی پیش‌بینی بازدهی شرکت‌ها در بازارهای سرمایه را دارد یا فقط یک پدیده تصادفی. فرضیه ما این است که قدرت پیش‌بینی نسبت «ارزش دفتری بر ارزش بازار» ناشی از مولفه‌ای از حقوق صاحبان سهام است که قدرت سودآوری شرکت را نمایندگی می‌کند. با استفاده از روش فاما و مکبث، بازدهی سالانه داده‌های مقطعی شرکت‌های حاضر در بورس اوراق بهادار تهران در سال‌های 1400-1380 روی نسبت «ارزش دفتری بر ارزش بازار» و دو مولفه آن برازش شد. هیچ‌کدام از دو مولفه «ارزش دفتری بر ارزش بازار» نمی‌توانند قدرت پیش‌بینی این نسبت را ناپدید کنند؛ با این حال نسبت «سود انباشته بر ارزش بازار» می‌توانست در کنار نسبت «ارزش دفتری بر ارزش بازار» از خود قدرت پیش‌بینی نشان دهد. در این مقاله متغیر «سود انباشته بر ارزش دفتری» به عنوان عامل توضیح‌دهنده بازدهی آتی سهام در بازار سهام ایران معرفی میشود که میتواند اطلاعات بیشتری رو در اختیار فعالان بازار مالی قرار دهد.
